Szkoła Leśna w Zagórzu rok 1937
Na ulicy Zamkowej, tuż przed pałacem w kłobuckim Zagórzu - nie licząc kościoła Św. Marcina, najbardziej znanym obiektem w Kłobucku, - stoi budynek Zespołu Szkół Nr 1 w Kłobucku. Zespół Szkół Nr1, bardziej znany pośród kłobucczan jako technikum w Zagórzu, ma godnego sąsiada. W listopadzie 1922 roku w pałacu zagórskim rozpoczęła swoją działalność Państwowa Szkoła dla Leśniczych przy Nadleśnictwie Grodzisko.
Zagórze należące przez lata do Kamyka, na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z 23.XI.1922 r. włączone zostało do Kłobucka. W okresie międzywojennym była tu również czteroklasowa szkoła powszechna - reaktywowana po II wojnie światowej, mieściła się w owym pięknym zamku, należącym przez lata do rodu Lemańskich. Ma więc Zagórze swoją historię szkolnictwa, dłuższą aniżeli Kłobuck, gdzie co prawda po I wojnie otwarto progimnazjum, ale żywot jego był bardzo krótki i nie pozostało po nim żadnego śladu.
Historia szkolnictwa średniego w Kłobucku rozpoczęła się dopiero w 1945 r. Powstanie Szkoły w Zagórzu sięga końca lat sześćdziesiątych, kiedy to zaistniała konieczność wybudowania szkoły o profilu zawodowym. Przystąpiono do realizacji tych zadań i w roku 1968/69 obiekt szkoły był już w budowie. Równocześnie wyposaża się szkołę i warsztaty szkolne w potrzebny sprzęt i pomoce naukowe.
Z uwagi na opóźnienie inwestycji pierwsze oddziały szkoły zlokalizowano w trzech miejscach:
- W Zasadniczej Szkole Dokształcającej przy ul. 1 Maja w Kłobucku o kierunkach: elektromechanik, pracownik administracyjno-biurowy, sprzedawca;
- W Liceum Ogólnokształcącym w Krzepicach o kierunkach: pracownik administracyjno-biurowy, sprzedawca;
- W Częstochowie-Rakowie w Internacie Zasadniczej Szkoły Metalowej o kierunkach:ślusarz, mechanik pojazdów samochodowych.
Zajęcia praktyczne były realizowane w zakładach pracy i warsztatach szkolnych Zasadniczej Szkoły Budowlanej w Częstochowie przy ul. Targowej oraz Zasadniczej Szkole Metalowej przy ul. Łukasińskiego. W sumie szkoła liczyła siedem oddziałów i obejmowała nauką 280 uczniów. W tym samym roku powstaje Technikum Mechaniczne o kierunku: obróbka skrawaniem zlokalizowane przy Liceum Ekonomicznym w Kłobucku.
Edward Palka - pierwszy kierownik Warsztatów Szkolnych
Szkoła zatrudniała wówczas sześciu nauczycieli: mgr. inż. Antoniego Paluszyńskiego, mgr Danutę Oczkowską, mgr Barbarę Koperską, mgr inż. Henryka Ziętka, mgr Marię Koperską oraz kierownika warsztatów Edwarda Palkę.
Topienie Marzanny jest w programie - Święto Wiosny, 21 III 1972
Pamiętnym dniem w historii naszej szkoły był styczeń 1970 rok. Klasy uczące się w Kłobucku wprowadziły się do nowego własnego obiektu wyposażonego w nowoczesny sprzęt i pomoce naukowe. Rozpoczęła także pracę świetlica szkolna i biblioteka. Powstały koła zainteresowań i tworzyły się organizacje młodzieżowe.
Pismem Kuratorium Szkolnego w Katowicach z dnia 28 lipca 1970 roku otwarto w Kłobucku Zasadniczą Szkołę Zawodową oraz Technikum Mechaniczne, jako samodzielną jednostkę oświatową. Natomiast zarządzeniem Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego w dniu 23 sierpnia wspomnianej szkole nadano imię Jana Kilińskiego.
We wrześniu 1970 roku rozpoczęły, także naukę klasy, które uczyły się w Krzepicach i w Częstochowie. Wprawdzie warsztaty szkolne nie były jeszcze gotowe, ale młodzież uczyła się praktycznej nauki zawodu w budynku szkolnym. W tym celu szatnie szkolne przystosowano do zajęć warsztatowych. Zwiększa się także liczbowo kadra pedagogiczna. Przybywają nowi nauczyciele praktycznej nauki zawodu: Tadeusz Janic, Eugeniusz Pyzik, Tadeusz Szymonik, Tadeusz Jeziorski, Wiesław Chałaczkiewicz i inni.
W styczniu 1971 roku zostały uruchomione warsztaty szkolne. W dalszym ciągu powiększa się grono pedagogiczne. Przybywają do szkoły nowi nauczyciele: Krystyna Sudomirska, Jadwiga Ziętek, Ryszard Sudomirski i inni.
mgr inż. Antoni Paluszyński - pierwszy dyrektor ZS Nr 1 w Kłobucku
Zgodnie z wnioskiem Powiatowej Rady Narodowej w Kłobucku z dnia 21 czerwca 1971 roku do Zasadniczej Szkoły Zawodowej im. Jana Kilińskiego w Kłobucku przeniesiono Zasadniczą Szkołę Rolniczą, która mieściła się w miejscowej Szkole Podstawowej nr 4 w Kłobucku.
15 czerwca 1972 roku otwarto Liceum Zawodowe na podbudowie 8-klasowej szkoły podstawowej przygotowujące robotników wykwalifikowanych ze średnim wykształceniem. Wrzesień 1972 rok przyniósł otwarcie naszej szkoły.
W Zasadniczej Szkole Zawodowej kształciło się uczniów w zawodach: mechanik maszyn rolniczych, kierowca pojazdów samochodowych, ślusarz, tokarz, elektromechanik pojazdów samochodowych. W Liceum Zawodowym były następujące kierunki kształcenia: elektromechanik urządzeń przemysłowych, mechanik budowy i naprawy maszyn przemysłowych. W technikum kształciło się: techników mechaników maszyn i urządzeń rolniczych, techników mechaników obróbki skrawaniem.
14 X 1973 Spotkanie nauczycieli z okazji Dnia Edukacji Narodowej
Zarządzeniem Kuratorium Okręgu Szkolnego w Katowicach z dnia 1 września 1973 roku utworzono zbiorczy zakład szkolny pod nazwą: Zespół Szkół Zawodowych nr 1 w Kłobucku W skład zbiorczego zakładu szkolnego wchodzą wyżej wymienione szkoły. Szkoła rozrosła się do 21 oddziałów. Zapotrzebowanie środowiska na wykształcenie techniczne wciąż wzrastało.
W roku 1975 Kurator Okręgu Szkolnego w Katowicach zarządzeniem nr KO-Z-0230/60/75 powołał Wydział dla Pracujących Technikum Mechanicznego w Kłobucku, który kształcił w specjalności: budowa maszyn oraz elektroenergetyka na podbudowie programowej Zasadniczej Szkoły Zawodowej.
W szkole było już 27 oddziałów, w których uczyło się 800 uczniów. W następnych latach liczba oddziałów wciąż wzrastała. Szkoła pracowała w coraz trudniejszych warunkach. Zajęcia rozpoczynały się o godz. 7.15 a kończyły o godzinie 20-tej. Łącznie w szkole pracowały 33 klasy, a liczba uczących wynosiła 1037. Kadra nauczycielska liczyła 53 osoby.
Maj 1974 Pierwsza matura w szkole
Do tych statystycznych liczb należy dodać ważniejsze osiągnięcia szkoły i warsztatów szkolnych. W latach 1978/79 warsztaty rozpoczęły produkcję maszyn i urządzeń rolniczych, gdyż wyraźnie zarysowywała się potrzeba rolnictwa. Produkowano m.in.: obsypniki do ziemniaków, siekacze do buraków, piły tarczowe i inne. Szkoła także mogła się poszczycić szeregiem osiągnięć rangi miejsko-gminnej, wojewódzkiej a także stopnia centralnego. Od samego zarania szkoły bardzo dobrze pracowały różne organizacje jak ZHP, PCK, LOK, ZSMP i inne obejmując swoim zasięgiem prawie wszystkich uczniów. Zdobyte trofea zobaczyć można w gablotach szkoły, gabinetach dyrektorów w formie pucharów i dyplomów.
Przypomnieć należy, że pierwszym dyrektorem naszej szkoły był mgr inż. Antoni Paluszyński, który organizował ją, wyposażał, modernizował i rozbudowywał nadając jej rangę w środowisku. Funkcję zastępcy do 1973 roku pełniła mgr Maria Waczyńska, a następnie mgr Danuta Oczkowska. W roku 1975 z uwagi na wzrost liczby oddziałów powołano drugiego zastępcę, którym został ob. Henryk Wąsiński. Od roku 1977 funkcję drugiego zastępcy, po odejściu Henryka Wąsińskiego pełnił mgr inż. Henryk Ziętek.
W roku 1981 Antoni Paluszyński odszedł na emeryturę i od września funkcję dyrektora szkoły przejęła mgr Danuta Oczkowska. W roku szkolnym 1984/85 funkcję zastępcy do spraw wychowania powierzono mgr Jadwidze Ziętek, następnie pełnił ją mgr Wiesław Chałaczkiewicz. Pierwszym kierownikiem i organizatorem warsztatów szkolnych był ob. Edward Palka, jego zastępcą inż. Jan Browarski, a następnie powołano drugiego zastępcę inż. Bonifacego Krakowiana. Po odejściu inż. B. Krakowiana funkcję drugiego zastępcy przejął ob. Roman Stawiarski.
W roku 1979, po śmierci kierownika Edwarda Palki, funkcję tę przejął dotychczasowy zastępca inż. Jan Browarski. Równocześnie na jego miejsce powołano się mgr inż. Władysława Żytniaka, który sprawował tę funkcję do czerwca 1983 roku. Od września 1983 roku z uwagi na przejście mgr inż. Władysława Żytniaka na etat nauczyciela teorii, funkcję zastępcy kierownika warsztatów objął mgr inż. Tadeusz Witt.
Głównym sojusznikiem szkoły był i jest Komitet Rodzicielski. Pierwszym przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego był pan Brusznicki z Nadleśnictwa w Zagórzu.
W 1983 roku w Zespole Szkół Zawodowych zatrudnionych było 64 nauczycieli i 29 pracowników obsługi i administracji szkolnej i warsztatowej, młodzieży zaś uczyło się ponad 400 w czym 80% uczących się to młodzież dojeżdżająca. Podobnie 60% grona pedagogicznego dojeżdżała z Częstochowy i okolic. 90% to młodzież chłopska i robotnicza.
Zarówno Kuratorium Okręgu Szkolnego w Katowicach i Wychowania w Częstochowie w wyniku kontroli, lustracji i wizytacji wysoko oceniało i ocenia pracę dydaktyczno-wychowawczą szkoły oraz szkoleniowo-produkcyjną warsztatów szkolnych w wyniku czego zrodził się pomysł ufundowania szkole sztandaru. Z inicjatywą wystąpił Komitet Rodzicielski a finansowo także uczestniczył w tym przedsięwzięciu Zakład Budowy Maszyn w Częstochowie z siedzibą w Kłobucku, który był zakładem opiekuńczym szkoły, Dyrektor szkoły mgr inż. Antoni Paluszyński wystąpił do Kuratorium Oświaty i wychowania w Częstochowie z prośbą o przyjęcie imienia Jana Kilińskiego przez cały Zespół Szkół Zawodowych Nr 1 w Kłobucku. Decyzję KOiW w Częstochowie z dnia 27 czerwca 1980 roku Zespół Szkół Zawodowych Nr 1 w Kłobucku otrzymał imię Jana Kilińskiego.